tilsimləmə — «Tilsimləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tilsimlənmə — «Tilsimlənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tilsimləmək — f. Tilsim etmək, tilsim oxumaq, tilsimə salmaq, ovsunlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tilsimlənmək — məch. Tilsim edilmək, tilsimə salınmaq, tilsimə düşmək, ovsunlanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tilsimlənmiş — f. sif. Tilsimə salınmış, tilsim edilmiş, sehrlənmiş, ovsunlanmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tilsim — is. <ər.> Mövhumatçılara görə, sehrli qüvvəyə malik söz və s. ; ovsun, sehr (ən çox nağıllarda işlənir). İbrahim bir tilsim oxuyub, oldu tülkü, çıxıb kolun dibindən, yapışdı dəbrüşün boğazından, boğub öldürdü. (Nağıl). Bir tilsim oxuyub,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütəlsəm — ə. tilsimli, tilsimlənmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təlasim — ə. «tilsim» c. tilsimlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
düyüm — bax düyün 1. Qaşlarının düyümünü; Elə bil kimsə açdı; Qırışdı gözlərinin kənarı; Dodaqların da qaçdı. R. R.. Sayalı arvad kənddə dünyagörmüş ağbirçək sayılırdı. Düyümləri açar, tilsimləri sındırardı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tilsimbənd — sif. <ər. tilsim və fars. bənd> Tilsimlənmiş, tilsimə salınmış, ovsunlanmış, ovsunlu. Qəmər vəzir də bilirdi ki, qız tilsimbənddi. Qızı əmisi oğlu ala bilməyəcəkdir. (Nağıl) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tilsimli — sif. Tilsim edilmiş, tilsimə salınmış, tilsimlənmiş. <Padşah:> O Qaçaq Nəbi girinizə keçən kimi onun, o güllə batmayan tilsimli Boz atının şəklini də aldırıb mənə göndərin. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti